گفتمان برتر

شب یازدهم | اولین آیت هر دین؛ خودِ نبیّ است

خلاصه ای ازنکات مطرح شده
توسط حجت الاسلام نخاولی در شب یازدهم رمضان المبارک 1435  مورخ 18 تیرماه 1393

نوح علیه السلام؛ فاقد معجزات حسی

فقالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلاَئِکَةً مَا سَمِعْنَا بِهذَا فِی آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ‌: و اشراف قومش که کافر بودند گفتند : « این [ مرد ] جز بشرى چون شما نیست ، مى‏خواهد بر شما برترى جوید ، و اگر خدا مى‏خواست قطعاً فرشتگانى مى‏فرستاد . [ ما ] در میان پدران نخستین خود ، چنین [ چیزى ] نشنیده ‏ایم .﴿المؤمنون‏، 24﴾

این فضای فکری مقابله کنندگان با حضرت نوح علیه السلام بود. در ظاهر امر برای حضرت نوح معجزه بیشتر لازم است تا حرفش را اثبات کند اما کار خدا حکیمانه است و ایشان حتی یک معجزه حسی ندارند. پاسخ این است که معجزه حسی نیاز نیست. متکلمان می گویند باید معجزه بیاید تا حجت تمام شود.

برای اتمام حجت ابدا معجزه حسی نیاز نیست. خداوند باید بنابر حکمت بالغه خودش اتمام حجت بکند. اتمام حجت در سطوح مختلف مخاطب، متفاوت است و به همین خاطر نیاز به آیت دارد، ولی آیت، صرفاً حسی نیست. خودِ حضرت نوح بزرگترین آیت الهی است و حجت قاطع خداوند است. وجودی فوق مَلَک در میان مردم ظهور کرده است. این کافی است تا افراد، کمی تعقل کنند. اگر مردم ملک را ببینند نمی گویند چقدر عظمت دارد؟حضرت نوح وجودی فوق ملک است!

خداوند، عقل  که ملاکِ تشخیص و قدرت فهم را به همه داده است. فطرت سالم را نیز به همگان اعطا فرموده است. مانع آن، این است که یا عقل وجود نداشته باشد یا فطرت خود را خراب شده باشد، که این تقصیر خداوند نیست و به خاطر عملکرد خودش ادراکش ضعیف شده است.

پس حجت، با نفس نبی تمام شده است. یکی از مشکلات رسول اکرم(صل الله علیه وآله) این بود که ایشان آیت حسی نداشتند و معجزه حسی بروز نمی دادند. پیامبر در فرهنگی ظهورکردند که آدمِ فهمیده و عالم را به دهانش لجام می زدند و علم و تربیت جرم بود. بنابراین چقدر مشکل است در این سرزمین پیامبر بخواهد معجزه حسی نیاورد و صرفا با ارتقاء ادراکی، حجت تمام شود. انسان ها مشکلات خود را به پیامبر نسبت می دادند و می گفتند مشکل از توست!

مشکل ترین کار این است که انسان با افرادی با جهل مرکب مواجه باشد.

اگر کسی تشنه باشد، با آوردن آب به سوی او آن را قبول می کند و تشنگی اش رفع می شود ولی اگر کسی تشنه باشد و بگوید من سیراب هستم، چه می توان کرد؟ وَ قَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلاً مَا یُؤْمِنُونَ‌: و گفتند : « دلهاى ما در غلاف است . » [ نه ، چنین نیست ] بلکه خدا به سزاى کفرشان ، لعنتشان کرده است . پس آنان که ایمان مى‏آورند چه اندک شماره‏اند.﴿البقرة، 88﴾

یکی از ترجمه های غلف این است که دل های ما پُر است. یعنی ما مشکلی ندارییم اما حرف های تو نا مفهوم است. به همین مصداق است آیه : قَالُوا یَا شُعَیْبُ مَا نَفْقَهُ کَثِیراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَرَاکَ فِینَا ضَعِیفاً وَ لَوْ لاَ رَهْطُکَ لَرَجَمْنَاکَ وَ مَا أَنْتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ: گفتند : « اى شعیب ! بسیارى از آنچه را که مى‏گویى نمى‏فهمیم ، و واقعاً تو را در میان خود ضعیف مى‏بینیم ، و اگر عشیره تو نبود قطعاً سنگسارت مى‏کردیم ، و تو بر ما پیروز نیستى .﴿هود، 91﴾

کسی که در مقابل هر اشکالی که خودش و یا دیگران او را نسبت به آن متوجه می کنند، یک اما و اگر دارد و در جهل مرکب باشد به هیچ عنوان روی صلاح را نخواهد دید.

خُسر یعنی تباهی و اینکه همه چیز با خاک یکسان شود. کسی که در خسر است یعنی همه عمرش را تباه کرده است، اما این جهل مرکب را نداشته باشد امکان اصلاح دارد. کسی را که در قرآن از آن یاد شده است که هیچ وقت اصلاح نمی شود با واژه " أخسر" ذکر کرده است: قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً: بگو : « آیا شما را از زیانکارترین مردم آگاه گردانم ؟ »﴿الکهف‏، 103﴾

الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً: [ آنان ] کسانى‏اند که کوشش‏شان در زندگى دنیا به هدر رفته و خود مى‏پندارند که کار خوب انجام مى‏دهند .﴿الکهف‏، 104﴾

انسان خاسر ممکن است متوجه شود و از خسارت وتباهی نجات پیدا کند ولی آدم أخسر چون متوجه نمی شود و خودش را حق می بیند هیچ وقت اصلاح نخواهد شد.

اولین آیت هر دین؛ خودِ نبی

از همین روی است که گفته شد: فتح بزرگ پیامبر، فتح قلوب بود. گاهی وقت ها انسان نسبت به اطرافیانش می خواهد کاری را انجام دهد که هم خودش و هم دیگران تغییری در آنها حاصل نمی شود. در اینجا معلوم می شود پیامبر چه عظمتی داشته است. نفس پیامبر و نَفَس پیامبر معجزه است. سخت است که یک طوطی و یک طاووس و یک کلاغ را در قفس بیاندازند!!

اولین معجزه انبیاء خود نبی است. با خود پیامبر حجت تمام می شود. یکی از مشکلات عصر ما محروم بودن افراد از برکات وجود برخی بزرگان است.

دومین آیت

دومین آیت دائمی و قطعی هر دینی، محتوای آن دین است.

در قیامت وقتی خداوند کفار را می خواهد مجازات کند، نمی گوید: مگر معجزه برای شما نیاورده اند؟ مگر حجت تمام نشده بود؟ می فرماید :

یَا بَنِی آدَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی فَمَنِ اتَّقَى وَ أَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ: اى فرزندان آدم ، چون پیامبرانى از خودتان براى شما بیایند و آیات مرا بر شما بخوانند ، پس هر کس به پرهیزگارى و صلاح گراید ، نه بیمى بر آنان خواهد بود و نه اندوهگین مى‏شوند .﴿الأعراف‏، 35﴾

یقُصُّون یعنی محتوا را در سطح فکر همه بیان کردند، شیوه بیان آن ها نیز جذاب بوده است؛ یعنی بهترین محتوا با بهترین بیان. اگر هر انسان منصفی این بیان را بشنود، متوجه می شود که این منطق بشری و دنیایی نیست. محتوا یکپارچه نور است. هم عقل می فهمد و هم دل نورانی می شود .

محتوایی که هیچ کسی از آن خبر نداشته است : تِلْکَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ مَا کُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَ لاَ قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ: اینها از خبرهای غیب است که به تو (ای پیامبر) وحی می‌کنیم؛ نه تو، و نه قومت، اینها را پیش از این نمی‌دانستید! بنابر این، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهیزگاران است!﴿هود، 49﴾

قرآن می فرماید وقتی مسیحیانِ آماده با پیامبر اسلام مواجه شدند، گویی انقلاب عظیمی در جانشان اتفاق افتاده است: وإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ: و هر زمان آیاتی را که بر پیامبر (اسلام) نازل شده بشنوند، چشمهای آنها را می‌بینی که (از شوق،) اشک می‌ریزد، بخاطر حقیقتی که دریافته‌اند؛ آنها می‌گویند: «پروردگارا! ایمان آوردیم؛ پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره یاران محمد) بنویس!﴿المائدة، 83﴾

وقتی کسی از طریق پیامبر و محتوای او ایمان نیاورد به طریق اولی با معجزه حسی ایمان نخواهد آورد. حتی فطرت های آلوده هم می فهمند. البته فطرت هایی که آگاه به گناه خویش باشند. کسی که مقاومت می کند هم فطرتش آلوده است و هم قبول ندارد. در سوره اعراف بعد از اینکه داستان انبیا تمام می شود، می فرماید: تِلْکَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْبَائِهَا وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانُوا لِیُؤْمِنُوا بِمَا کَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ کَذلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الْکَافِرِینَ‌: اینها، شهرها و آبادیهایی است که قسمتی از اخبار آن را برای تو شرح می‌دهیم؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند؛ (ولی آنها چنان لجوج بودند که) به آنچه قبلاً تکذیب کرده بودند، ایمان نمی‌آوردند! این‌گونه خداوند بر دلهای کافران مهر می‌نهد (و بر اثر لجاجت و ادامه گناه، حس تشخیصشان را سلب می‌کند)! ﴿الأعراف‏، 101﴾

کارهایی انجام می دادند که سیستم فکرشان را تغییر داده بود. عادت کردند هر چیزی دلشان می خواهد شود. تا چیزی مطابق میلشان نیست دعوا کنند و پرخاش کنند.

حق های کوچک را عقل می فهمد. اگر انسان زیر پا بگذارد و خراب کند، حتما حق های بزرگ را نیز زیر پا خواهد گذاشت. حق های کوچک خیلی وجدان انسان را ناراحت نمی کند. مثلا اگر با یکی دعوایمان شد و از آن شخص غیبتی کردیم  توجیه بیاوریم چون عصبانی بودیم.

عذاب؛ در کمین منکران معجزات حسی

اگر در این زمان آیت سوم (معجزه حسی) بیاید برای فرد فرقی نمی کند، به علت حکمت بالغه خداوند در مقاطعی این آیت می آید ولی هم لزومی ندارد و هم اینکه اگر این آیت بیاید پشت سرش عذاب است. یکی از رحمت های خداوند این است که پیامبرش را با آیات حسی نیاورد. زیرا در هر جایی که آیت حسی آمد و انکار صورت گرفت، چون حجت فوق حد تصور تمام شده ، گویی فرد دیگر با دست خودش می گوید مرا عذاب کن و گرنه با خود پیامبر و محتوای آن ها این حرف تمام است.

رُسُلاً مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ کَانَ اللَّهُ عَزِیزاً حَکِیماً: پیامبرانی که بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده بودند، تا بعد از این پیامبران، حجتی برای مردم بر خدا باقی نماند، (و بر همه اتمام حجت شود؛) و خداوند، توانا و حکیم است.﴿النساء، 165﴾اسمائی که در آخر آیات می آید عهده دار محتوای درون آیات است. عزت یعنی غلبه و نفوذ ناپذیری؛ یعنی رسل با بشارت و انذار محتوای حقشان چنان رون است که بر همه اذهان غلبه دارد و حکمت اتمام حجت نیز موجود می باشد.

لَقَدْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ رُسُلاً کُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِیقاً کَذَّبُوا وَ فَرِیقاً یَقْتُلُونَ‌: ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم؛ و رسولانی به سوی آنها فرستادیم؛ (ولی) هر زمان پیامبری حکمی بر خلاف هوسها و دلخواه آنها می‌آورد، عده‌ای را تکذیب می‌کردند؛ و عده‌ای را می‌کشتند.﴿المائدة، 70﴾

هم سابقه پیامبران مشخص و نورانی است و هم سابقه افرادی که ظلمانی است. از این روست که پس از مطالبه و آمدن معجزات حسی و انکار مردم، باید منتظر عذاب الهی بود.

والحمد لله ربّ العالمین

سخنرانی حجت الاسلام نخاولی با عنوان برترین نشانه

شب یازدهم رمضان المبارک 1435 - 18 تیرماه 1393

دریافت فایل صوتی با حجم 13 مگابایت

 ویژه نامه فاخر رمضان المبارک 1435

شماره یازدهم

مؤسسه فرهنگی راه حق، مجموعه ای است با هویت کاملا مردمی و بدون هیچ گونه وابستگی به سازمان ها و نهاد های دولتی که هزینه های امور جاری و فعالیت های فرهنگی تبلیغی خویش را از مجرای مشارکت های مردمی و همچنین تولید و توزیع محصولات فرهنگی فاخر تأمین می کند.

لذا خواهشمند است در صورت تمایل، بمنظور جبران هزینه های طراحی و تولید این نشریه، توانمندسازی مجموعه در راستای تولید و توزیع حداکثری محصولات فاخر و تقویت و تثبیت زیرساخت های حوزه ی نشر مکتوبات حجت الاسلام نخاولی، در قبال دریافت این فایل مبلغی را به دلخواه از این درگاه پرداخت نمایید.

درگاه پرداخت آنلاین وبگاه گفتمان برتر