برترین نشانه | 28-تفاوت سحر با کرامت و آیت معصومین
شب بیست و هشتم | تفاوت سحر با کرامت و آیت معصومین
خلاصه ای ازنکات مطرح شده
توسط حجت الاسلام نخاولی در شب بیست و هشتم رمضان المبارک 1435 مورخ 4 مردادماه 1393
پاسخ به یک سوال
سوال: اگر وجود وصی برای هر رسولی یک الزام است و به مورد حضرت موسی علیه السلام اشاره می فرماید، پس چرا بسیاری از پیامبران دیگر مثل نوح و... برایشان وصی ذکر نشده است؟
پاسخ: چند پیغمبر می شناسید؟ همه روی هم 30 نفر که فقط اسمشان را می دانیم. صد و بیست و سه هزار و نهصد پیغمبر را حتی اسمشان را نشنیده ایم. در کتابهای مانند انجیل اسامی بعضی آمده است.
چند اصل کلی داریم 1) پیامبر وزیر می خواهد. 2 ) پیامبررحلت می کند. 3) زمین از حجت خدا خالی نمی شود. در روایات مختلف منجمله در نهج البلاغه امیر المومنین علیه السلام آمده زمین هیچ وقت از حجت خدا خالی نمی شود.
4) در قرآن آمده هر جا امتی شکل گرفت نذیر و رسول الهی آنجا در آن امت مردم را هشدار می دهد و به حق سوق می دهد .
سوال : اگر برای حضرت نوح در قرآن عصمت ذکر نشده باشد پس معصوم نمی باشد؟
عدم ذکر خودش یک قرینه است. در قرآن برای حضرت نوح علیه السلام معجزه ذکر نکرده و ما دلیل عقلی نداریم که معجزه حسی حتما واجب است.
مردم از حضرت نوح تقاضای معجزه حسی (نزول ملک ) می کردند. اگر پاسخ ندادند معلوم می شود که این عدم ذکر قرینه دارد که نبوده است. در موردعصمت، وصایت و علم قرینه کلی داریم که پیامبر باید علم الهی داشته باشد، برترین مردم از لحاظ معنوی باشد. عصمت داشته باشد و وصی داشته باشد .
کار وحی چیست؟ استحکام در عرضه نبوت و شراکت در هدایت و بر داشتن بارهای سنگین رسالت، همزمان با خود نبی و بعد از رحلت نبی و اگر عمرش به دنیا بود، باید ادامه داد کار پیامبر را .پیامبر که رحلت فرمود شریعت مبلغ معصوم می خواهد.
در قران وحی حتی برای حضرت عیسی علیه السلام هم ذکر نشده ولی به اشاره هست که در سوره یس می باشد.
باد و شتر رسول خدایند . هم پیامبران، هم اولیاء رسولان خدایند .
رسول در قرآن
رسول در قرآن اعم از رسول به معنای پیغمبر است. ملائکه هم رسولند، اوصیاء و انبیاء هم رسولند. در قرآن بر عکس این که نبی خاص و رسول عام، هم پیامبران، هم اوصیاء، هم ملائکه رسولان خدایند. اینها رسولان تشریعی اند. رسول تکوینی شیاطین و کل عالم اند.در عالم کسی کار بیخود انجام نمی دهد. همه طبق رسالتی که خداوند دادند کار انجام می دهند.
امیر المومنین علیه السلام فرمودند: مسکینی که به در خانه شما می اید رسول خداست.
تفاوت سحر با کرامت و آیت معصومین
منشاء فاعلی نسخ کرامت اولیاء و آیات انبیاء و اوصیاء یک چیز می باشد. اگر چه تفاوت جوهری دارند که کرامت اولیاء قابل آوردن برای دیگران هست، اما آیت انبیاء منحصر به فرد است.
منشاء فاعلی سحر و علوم غریبه نوعاً شیطانی است. سحر، شیطانی است و با فرمول های شیطانی، یعنی باید فرد ریاضت هایی بکشد که یا نفسانی است یا شیطانی. مثلا بعضی از حرام ها را مرتکب شود و استفاده کند؛ مثلا نجاست بخورد، ادرار، مدفوع. اسامی الهی را در بدن خود حک کند که کار حرامی است؛ چه بسا آدمی بیوضو باشد. از این طریق قدرت هایی شیطانی پیدا کنند.
رسالت شیطان بی دین کردن است و در قبال این کار مزایایی به عامل خود داده می شود؛ به کسی که می خواهد در دنیا و آخرت خود را بد بخت کند. آیت با تعقل و حقیقت کار دارد ولی سحر با خیال و تخیل. کار شیطان خراب کردن زندگی هاست؛ ظاهراً و باطناً .
تفرقه بین افراد با فرمول هایی، ناشی از القاء سوء ظن و خیالات در ذهن است. کار اساسی شیطان تقویت خیال است. در معصوم هم شیطان می تواند خیال ایجاد کند. مثلاحضرت موسی علیه السلام از سحر ساحران ترسید ولی از ترس جان نبود. انبیاء از خوف جان نمی ترسیدند وگرنه انبیاء نمی شدند. ترس حضرت مثل ترس ما مردم عادی نیست. اتفاقاً در آیه بعد معلوم می شود ترس موسی علیه السلام از چیست؛از گمراهی مردم است « قلنا تخف إنک أنت الأعلی» توخوف نداشته باش قطعاً اعجاز و آیت تو علو پیدا می کند( طه/68). سحر در خیال ایشان وارد شد اما ایشان فهمیدند که این خیال است. ترس موسی علیه السلام از این بود که مردم گمان کنند این دو یک چیز باشد؛ هر دو سحر باشد. ولی خداوند به او می گوید نترس. عصای موسی علیه السلام دو کارکرد داشت؛ هم مارها رو خورد هم عصا ها و ریسمان ها را.
حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند: ترس حضرت موسی علیه السلام از نفس خود نبود، ترسید جاهلان غلبه کنند و تکلیف انجام نشود، می ترسد برای مردم از اینکه تکلیف انجام نشده و گرنه انبیاء از جان نمی ترسند.
شبیه این جریان برای امام حسین علیه السلام اتفاق افتاده بود. وقتی حضرت از مدینه خارج می شدند خروجشان با خوف بود « فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمین» پس موسى ترسان و نگران در حالى که [حوادث تلخى را] انتظار مىکشید از شهر بیرون رفت، [در آن حال] گفت: پروردگارا! مرا از این مردم ستمکار نجات بده.(قصص/21) اینجا بخاطر بی فکری یک کسی تهمت خورده بود و تحت تعقیب بود و هنوز تکلیف رسالتش را انجام نداده بود پس باید برمی گشت.
«وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْیَنَ قَالَ عَسىَ رَبىِّ أَن یَهْدِیَنىِ سَوَاءَ السَّبِیل» هنگامى که به سوى مدین روى آورد، گفت: امید است پروردگارم مرا به راه راست [که انسان را به نتیجه مطلوب مىرساند] راهنمایى کند. ( قصص/22) امام حسین علیه السلام هم از مدینه خارج می شد در حالی که خوف داشت مراقب بود کسی حمله نکند وهمین آیه را می خواندند. اینجا هم ترس از جان نبود ترس از انجام تکلیف بود. شاهدش آنجای بود که فرمود: مرگ بر فرزندان آدم به زیبائی یک گردنبند در گردن یک دختر نوجوان است.
حضرت موسی علیه السلام بعد از ده سال برگشت ولی آنها که فراموش نکرده بودند. فرعون به موسی علیه السلام میگوید باید بی گناهیت را ثابت کنی. فرعونی که بخاطر یک خواب، نسل کشی می کند و موسی علیه السلام که یک چوپان بیشتر نبود حالا آمده و می خواهد خود را پیامبر معرفی کند ولی فرعون جرآت تعرض به پیامبر خدا را پیدا نمی کند و این شکوه قرآن و پیامبران و نظم نظام هستی را می رساند.
والحمد لله ربّ العالمین
سخنرانی حجت الاسلام نخاولی با عنوان برترین نشانه
شب بیست و هشتم رمضان المبارک 1435 -4 مردادماه 1393
دریافت فایل صوتی با حجم 14.5 مگابایت
ویژه نامه فاخر رمضان المبارک 1435
مؤسسه فرهنگی راه حق، مجموعه ای است با هویت کاملا مردمی و بدون هیچ گونه وابستگی به سازمان ها و نهاد های دولتی که هزینه های امور جاری و فعالیت های فرهنگی تبلیغی خویش را از مجرای مشارکت های مردمی و همچنین تولید و توزیع محصولات فرهنگی فاخر تأمین می کند.
لذا خواهشمند است در صورت تمایل، بمنظور جبران هزینه های طراحی و تولید این نشریه، توانمندسازی مجموعه در راستای تولید و توزیع حداکثری محصولات فاخر و تقویت و تثبیت زیرساخت های حوزه ی نشر مکتوبات حجت الاسلام نخاولی، در قبال دریافت این فایل مبلغی را به دلخواه از این درگاه پرداخت نمایید.
- ۹۳/۰۵/۰۵