معارف :: گفتمان برتر

گفتمان برتر

دغدغه نوشت های یک طلبه ی تمدن گرا

گفتمان برتر

دغدغه نوشت های یک طلبه ی تمدن گرا

گفتمان برتر

امروز ما در یک چالش عظیم قرار داریم با مراکز قدرتى که فکر آنها این است که اگر این نظام کارآمدى خود را به‌طور کامل اثبات کند، عرصه براى آنها تنگ خواهد شد؛ کمااین‌که همین الان هم آنهامى‌بینند در مقابل نظام جمهورى اسلامى کم‌کارى کرده‌اند که نظام ما توانسته به پیشرفتهایى که دوستان اشاره کردند، نایل آید.گفتمان عدالت، یک گفتمان اساسى است و همه چیز ماست. منهاى آن،جمهورى اسلامى هیچ حرفى براى گفتن نخواهد داشت؛ باید آن را داشته باشیم.
در دهه‌ی چهارم انقلاب، گفتمان اصلیِ، پیشرفت و عدالت است؛ پیشرفت در همه‌ی ابعاد علمی و اقتصادی و اخلاقی و فرهنگی، و عدالت همه‌جانبه در توزیع فرصتها و امکانات مادی و معنوی.گفتمان یعنى یک مفهوم و یک معرفت همه‌گیر بشود در برهه‌اى از زمان در یک جامعه. آنوقت، این میشودگفتمان جامعه.این گفتمان را باید همه‌گیر کنید؛ به‌گونه‌یى که هر جریانى، هر شخصى، هر حزبى و هر جناحى سر کار بیاید، خودش را ناگزیر ببیند که تسلیم این گفتمان شود؛ یعنى براى عدالت تلاش کند و مجبور شود پرچم عدالت را بر دست بگیرد؛ این را شما باید نگه دارید و حفظ کنید.لازمه‌ی تحقق الگوی اسلامی–ایرانی پیشرفت و رسوخ آن در میان نخبگان، گفتمان‌سازی آن در جامعه است. این گفتمان سازى براى چیست؟ براى این است که اندیشه‌ى دینى، معرفت دینى در مخاطبان، در مردم، رشد پیدا کند. اندیشه‌ى دینى که رشد پیدا کرد، وقتى همراه با احساس مسئولیت باشد و تعهد باشد، عمل به وجود مى‌آورد و همان چیزى میشود که پیغمبران دنبال آن بودند. فرهنگ صحیح، معرفت صحیح...
(آیت الله العظمی امام خامنه ای روحی له الفداء)
***
صفحه اختصاصی سایت گفتمان برتر در نرم افزار تلگرام
https://telegram.me/goftemanbartar
شناسه کاربری صفحه:
@goftemanbartar
شناسه کاربری مدیرسایت:
@gofteman

پیوندهای روزانه

۲۹ مطلب با موضوع «خودنویس :: معارف» ثبت شده است

کرامت ملکوتی؛ بی منّت و با محبت

دوشنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۲، ۰۹:۲۱ ب.ظ

وبسایت گفتمان برتر


گفتاری از حجت الاسلام شیخ مهدی نخاولی بمناسبت ایام مبارک دهه ی کرامت;

کرامت ملکوتی؛ بی منّت و با محبت

مظهر اسم کریم خدا
از نگاه اسلام بحث کرامت انسان باز می گردد به این که خداوند کریم است و در عالم وجود با اسما و صفاتش در موجودات تجلی کرده است، لذا همه ی موجودات مظهر کرامت خداوند هستند. کرامت برخورداری از آن صفت کریم خدا و در مورد انسان، همان شرافت وجودی است که جزء مباحث اسلامی هم هست. خداوند در قرآن می فرماید: ما بنی آدم را تکریم کردیم و برتری اش بخشیدیم «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً»
اصل این کرامت باز می گردد به روح آدم که «نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی». انتساب خاص دارد به خداوند و به تبع آن، خلقت مادی او هم به سبب همراهی با روح، از کرامت برخوردار است و تجلی آن کریم بودن است. لذا جسد مسلمان مؤمن و به طور کلی جسد انسان احترام دارد. هرچند کرامت اصلی، همان کرامت روح است.

از کرامت طبیعی تا کرامت  ملکوتی
بر این اساس دو سطح از کرامت وجود دارد: کرامت طبیعی و کرامت ملکوتی. حال اگر بخواهیم کرامت انسان پاس داشته شود، تکریم در هر دو حوزه باید تحقق پیدا کند. در حوزه ی کرامت طبیعی، تکریم انسان ها عبارت است از برآورده شدن نیازهای جسمی آن ها، آن هم به صورت آبرومندانه و همراه با احترام. تأمین نیازهای زندگی، نیاز به ازدواج، نیاز به شغل، نیاز به امنیت و... از این دسته اند. لذا اگر حکومتی بخواهد مردمش را تکریم کند، باید این نیازها را تأمین کند بدون آن که مردم به حد اضطرار برسند و برای آن آبرو صرف کنند.
در حوزه ی کرامت ملکوتی تأمین نیازهای معنوی مدنظر است، به همین خاطر خداوند می فرماید: بخوان به نام پروردگار اکرم خود، نادانسته های تو را با قلم به تو آموخت... «اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ، الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ»؛ یعنی تجلی اکرم بودن خداوند تأمین نیازهای معرفتی است. نیازهای آموزشی، نیازهای ایمانی و... هم از این نوع به شمار می روند و اگر این ها تأمین نشود، کرامت روح انسان دچار خلل می شود. لذا بصیرت دادن، حفظ حرمت اختیار انسان ها، حفظ حرمت انتخاب افراد و... از مبانی تکریم روحی آن هاست.
امام کریم
تمام این نیازها برای رشد افراد لازم است و امام مسؤول تأمین و فراهم نمودن آن هاست. به همین خاطر می بینید که حس افراد نسبت به امام مثل حس آن ها نسبت به یک پدر مهربان است. همان «الوالد الشفیق» (پدر دلسوز) که امام رضا علیه السلام فرمودند. پدر چگونه فرزندانش را تکریم می کند؟ وقتی که به آن ها غذا می دهد یا بچه ها را برای آموزش به مدرسه می فرستد و نیازهایشان را آبرومندانه تأمین می کند، سرشان منت نمی گذارد. شما وقتی پولی از پدرتان می گیرید، احساس شکستگی نمی کنید و خیلی برای شما سخت نیست ولی اگر بخواهید از فرد دیگری بگیرید، سخت است. پس اساس تکریم، حس محبت است. وقتی محبت باشد، نیاز را طوری برآورده می کند که انسان احساس شکست پیدا نمی کند. همان طور که خداوند چنان نعمت می دهد که ما اصلاً احساس بدهکاری به او نمی کنیم. همین خصلت در امام هم وجود دارد. کیفیت زیارت برمی گردد به حالت قلبی انسان نسبت به امام. و اگر آن حس محبت بین ما و امام حاکم باشد، زیارت ما هم ارتقا پیدا می کند.
گفتگو از : مصطفی لشکری

منبع: ویژه نامه ی دهه ی کرامت _ پورتال امام رضا علیه الاسلام


مطالب مرتبط:

- معرفی حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخاولی

- معرفی جلسات سیر و سلوک قرآنی

درج این مطلب در سایت عمارنامه

 

نسخه ی شفابخش امام هشتم برای زندگی امروز ما

شنبه, ۱۶ شهریور ۱۳۹۲، ۱۰:۵۳ ب.ظ

وبسایت گفتمان برتر


  نقطه تحول

نقطة تحول و تغییر زندگی‌ها کجاست؟

 - لحظات تصمیم‌گیری و انتخاب.
 تصمیمات کور یا تصمیمات بینا؟
 - تصمیمات بینا که با ملاکهای واقعی انجام میشود.
 در لحظة تصمیم‌گیری، باید از خود یک سؤال را بپرسیم: خدا، کدام را می‌پسندد؟
 میخواهم میهمانی بدهم. طبق رسم خودمان زن و مرد سر یک سفره مینشینند ولی طبق نظر خدا حضور زن و مرد نامحرم بر سر یک سفره پسندیده نیست.
 میخواهم بر سر فرزند کوچکم داد بکشم ولی خدا ملایمت را دوست دارد.
 میخواهم با دروغ جنس خود را قالب کنم ولی خدا گفتار صدق را توصیه کرده است.
 میخواهم با پارتی بازی کار خود را راه بیندازم ولی خدا این را نادرست میداند.
 میخواهم به بهانه ابراز قدرت از محبت به خانواده ‏ام دریغ داشته باشم ولی خداوند محبت به آنها را دوست دارد.
 میخواهم از قوانین راهنمایی متابعت نکنم ولی خداوند رعایت قانون را واجب میداند.
 میخواهم در اداره کم کاری کنم ولی خداوند این را نمیپسندد.
 میخواهم هرطور خواستم لباس بپوشم ولی خداوند لباسی را که مروج فرهنگ کفر باشد نمیپذیرد.
 میخواهم هرطور که خواستم حجاب داشته باشم ولی خداوند بهترین پوشش را برای من در نظر گرفته است.
 میخواهم هرجا که رفتم حرف حرف من باشد ولی خداوند همفکری را می پسندد.
 میخواهم در تجملات غرق شوم ولی خداوند تجمل گرایی را دشمن میدارد.
 در تمام این موارد انتخاب نظر خدا نشان دهنده وابستگی قلب ما به اوست.
 اگر به دنبال این مطلب هستیم قلب خود را به خدا میسپاریم به صورتی که احساس حضور خدا در قلبمان روز به روز بیشتر شود.
 در این راه باید همراه آنانی شد که راه را پیموده ‏اند و به خدا رسیده‏ اند.
 امام، انسانی است که راه رسیدن به خدا فقط با او ممکن است.
 در آستانه ماه ولادت و روز زیارتی امام هشتم، امام مهربانی ها می خواهیم قدمی در این راه با امام همراه شویم.
 امام رضا علیه‏ السلام نامه‏ ای به حضرت عبدالعظیم حسنی نوشته و در آن توصیه‏ هایی را برای شیعیان بیان نموده ‏اند. توجه به این روایت ما را در راه زندگی ایمانی کمک خواهد نمود.
 به بخشی از این نامه توجه نمایید:
 

بسم الله الرحمن الرحیم

 ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو: در دل های خویش برای شیطان راهی نگشایند و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان و به رسیدگی به اقوام و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث ربط بیشتر روحی با خدا و من و اولیاء اوست.دوستان ما نباید فرصت های گران بهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.من با خود عهد کرده ام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سخت ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.»[1]

 با استفاده از دستورات امام هشتم زندگی ما روز به روز به سمت خدایی بودن پیش میرود.
 خداوند توفیق مؤمن بودن را نصیبمان نماید.

سی روز، سی گفتار | پانزدهم: نماد بندگی

چهارشنبه, ۲ مرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۰۶ ق.ظ

وب سایت گفتمان برتر


روز پانزدهم: نماد بندگی

دعا - 1
  
منیت و عبودیت
دعا مظهر بندگىِ در مقابل خداوند و براى تقویت روح عبودیت در انسان است؛ و این روح عبودیت و احساس بندگى در مقابل خداوند، همان چیزى است که انبیاى الهى از اول تا آخر، تربیت و تلاششان متوجهِ این نقطه بوده است که روح عبودیت را در انسان زنده کنند. سرچشمه همه فضائل انسانى و کارهاى خیرى که انسان ممکن است انجام بدهد -چه در حوزه شخصى، چه در حوزه اجتماعى و عمومى- همین احساس عبودیت در مقابل خداست. نقطه مقابل این احساس عبودیت، خودبینى و خودخواهى و خودپرستى است؛ منیت است. این منیت است که در انسان، منشأ همه آفات اخلاقى و عوارض و نتایج عملى آن‌هاست. منشأ همه این جنگ‌ها و کشتارهاى عالم و ظلم‌هایى که به وقوع می‌پیوندد و منشأ همه فجایعى که در طول تاریخ اتفاق افتاده -و شما خوانده‌اید، شنیده‌اید یا امروز مشاهده می‌کنید- احساس منیت و خودخواهى و خودبینى در مجموعه‌اى از انسان‌هاست که سرچشمه این فساد و نابسامانى، در زندگى آن‌هاست. عبودیت نقطه مقابل این خودخواهى و منیت و خودپرستى است.


متن کامل در ادامه مطلب

فرداى دنیاى اسلام در دست طلبه امروز است...

پنجشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ۰۷:۴۱ ب.ظ

وب سایت گفتمان برتر


عزیزان من! وقتش حالاست...

در بین جلساتى که عدّه‌اى گرد هم مى‌آیند و ما شاهد آن هستیم، شاید جلسه‌اى براى این حقیر، به شیرینى و زیبایى این جلسه نباشد. جمعى که جوان و اهل علم و تحصیل دانش هستند و در راه صلاح انسانیّت و رضاى خدا کوشش مى‌کنند،گرد آمده‌اند. این جمع، ترکیب بدیع، زیبا و با شکوهى از ارزشهاى گوناگون است .

سایت گفتمان برتربنده مکرّر عرض کرده‌ام که بیشترین صفا، معنویّت و حقیقت، روى هم در مجموعه طلبگى حوزه‌هاى علمیّه است. خدا مى‌داند که در این حجره‌ها و مجموعه‌ها و در بین جمع انسانهاى مؤمن، چه دلها، روحها و اخلاصها و چه عشقهایى با ارزشها، و چه صفاهایى وجود دارد، که هر کس چند صباحى را در عالم طلبگى گذرانیده باشد، از آن بى‌خبر نیست.

امروز، حوزه قم، بر قلّه جوامع روحانیت است. در طول تاریخ و در عرض زمان، در هیچ برهه‌اى، حوزه‌اى با این کمیّت و کیفیتِ کارى و با این هدفهاى بزرگ و امیدهاى درخشان وجود نداشته است. در گذشته، طلاّب در حوزه‌هاى علمیّه، افق را تیره و تار مى‌دیدند. آماج تبلیغات آنها، گاهى به یک جماعت چند ده نفرى محدود مى‌شد. حوزه‌ها به جهان نمى‌اندیشیدند. به پایگاههاى رفیع سیاسى، اقتصادى و انسانى در اکناف گیتى نمى‌اندیشیدند. امروز در نگاه طلبه جوان، یک روستا نه به عنوان یک محیط محدود، بلکه جهان گسترده‌اى است که در آن، سیاست، استکبار، ابرقدرتها و صفوف به هم فشرده باطل وجود دارند و طلبه در دل و با عزم راسخ خود، به پیشواز این دنیا مى‌رود تا على‌رغم میل دشمنان، در عرصه گیتى، سخن حق را زنده کند و به کرسى بنشاند. اگر به روستا مى‌رود، به چشم بخشى از آن دنیاى بزرگْ به آن نگاه مى‌کند. در آن دنیا، روستا، شهر، شهر بزرگ، کارخانه، دانشگاه، محیطهاى اسلامى و غیر اسلامى و بلکه ضدّاسلامى هم وجود دارد. این، امید طلبه امروز و آفاق دید اوست (ما در چه زمان چنین شرایطى را داشتیم؟!) و صفاى طلبگى، همان دریاچه زلال آرامى است که طوفان­هاى مادّیگرى، سکون و طمأنینه الهى آن را آشفته نکرده استسایت گفتمان برتر. صفاى طلبگى، همان معنویّت و حجره ساده، تواضع و کم توقّعى آن است، یا خانه‌اى که از حجره، چندان بهتر نیست. به همین دلیل است که بنده در دل خود، این جمع را بسیار ارج مى‌نهم و قدر مى‌دانم و از خدا مى‌خواهم که آنچه رضاى او و به سود این جمع و حوزه‌هاى علمیّه و طبعاً به سود جهان اسلام است، در این فضا منعکس کند و به دلها و گوشها برساند.

عزیزان من! بنده درباره حوزه و دنیا و کار طلبگى، حرفهاى زیادى در دل و بر زبان دارم. شاید بعضى از شما عزیزان آنها را شنیده باشید. این را هم گفته باشم که این حرفها، حرفهاى یک نفر نیست. حرف بنده حقیر نیست؛ بلکه حرف آن نسلى است که گذشته، حال و آینده روحانیت را در مقابل چشم مجسّم مى‌کند. همه دلسوزان، به این حرفها اعتقاد دارند. همه زعما و مسؤولان امور حوزه‌ها که از مجارى امور آگاهند، چنین چیزهایى را مى‌دانند، مى‌شناسند، آرزو دارند و مى‌گویند.

 اگر ما عناصر اصلى حوزه را چهار تا پنج عنصر بدانیم (استاد، شاگرد، فضاى آموزشى، مواد درسى و از این قبیل) شاید به اعتبارى بتوان گفت: مهمتر از همه، عنصرِ طلبه است؛ چون همه این امکانات براى اوست. اگر طلبه نباشد، وجود فضاى آموزشى، کتاب درسى، علم استاد و فنّ سخنورى او بى‌معنا مى‌شود. و این، یک طرف قضیه است.

طرف دیگر آن، فرداى دنیاى اسلام است که آن هم در دست طلبه امروز است. یعنى همین طلبه امروز که مهمترین ناقل و رسانه است، فردا هم مهمترین وسیله و ناقل است. بنابراین، به اعتبارى، طلبه، اهمّ عناصر در این باب است. بنده خودم را در مقابل این عنصر ارزشمند مدیون مى‌دانم و چیزهایى به نظرم مى‌رسد که فکر مى‌کنم اگر آنها را در این جمعِ طلبگى مطرح کنم، بخشى از آن دِیْن، ممکن است ادا شود...

سایت گفتمان برتر

...فضاى قم و حوزه علمیّه، یک فضاى معنوى است. حال، از گذشته‌هاى بسیار دور، حرفى نمى‌زنیم؛ اما از حدود زمان میرزاى قمى (رضوان اللَّه علیه)، و اندکى پیش از آن، یعنى زمان مرحوم ملاّصدرا و فیض تا امروز، که دوباره قم یک حوزه علمیه برجسته شده است، صحبت مى‌کنیم. آن‌قدر اقطاب و ارکان معنوى و روحى از بزرگان، علما، زهّاد و اهل معرفت و سلوک، در همین فضایى که شما در آن نفس مى‌کشید، راه مى‌روید و زندگى مى‌کنید، حضور یافته‌اند که شمارش و شرح حال آنان، انسان را به دهشت مى‌اندازد. چقدر در این فضا معنویت ابراز شده است! سایت گفتمان برترچه خبر است در این مدرسه فیضیه و آستانه مقدّسه و در این قبرستان شیخان و گوشه گوشه این شهر عزیز و پر خاطره! این فضا را باید قدر بدانید و خود را با آن همرنگ کنید.  بارِ سنگینى بر دوش دارید و براى تحمل آن، بنیه معنوى قوى‌اى لازم است. «انّا سنلقى علیک قولاً ثقیلاً» حضرت حق، به پیغمبر و عزیز و حبیب خودش که برترین انسانها در طول تاریخ، از اوّلین و آخرین بود، خطاب فرمود که نماز شب را بخوان. نیمه شب برخیز، ارتباط و اتّصال خود را مستحکم کن؛ چون کارِ سنگینى در پیش دارى. «انّا سنلقى علیک قولاً ثقیلاً.» تحمل این بار، سخت است. آنانى که در وسط این راهِ پر دشمن و شیطان، لرزیدند، لغزیدند، منصرف شدند، به دشمن پیوستند، یا به آفات دیگر مبتلا شدند، این جاى کارشان - معنویّت - عیب داشته است

. طلبه امروز باید به این بُعد از زندگى خود، بسیار توجّه کند. شما جوانید؛ دلهاى شما نورانى است و تعلّقاتتان کم است؛ اما همیشه این طور نمى‌مانید. این سرمایه را امروز فراهم کنید تا آن روز که گرفتاریها و تعلّقاتْ از اطراف به شما حمله کرد، بتوانید از آن ذخیره معنوى خود استفاده کنید

 من یقین دارم، آن پیرمرد نورانى، معنوى، عالم، زاهد و عارف که این انقلاب با دست تواناى او بنا، غرس، آبیارى و میوه چینى شد، اگر در جوانى، آن راز و نیازها و آن عبادتها، تفکّرها و توسّلها را نداشتسایت گفتمان برتر و آن دل مؤمن و نورانى در او پدید نمى‌آمد، این کارهاى بزرگ از او صادر نمى‌شد. مرحوم آقاى حاج میرزا جواد آقاى تهرانى که از علماى بسیار مؤمن، زاهد و خالص بود و در مشهد، بسیارى ایشان را مى‌شناختند، نزدیک سى سال پیش از این، به بنده گفت: «من در جوانى براى تحصیل به قم رفتم و آن زمان، امام را در حرم مطهّر دیدم. نمى‌شناختم ایشان کیست. دیدم که یک سیّد طلبه جوان و نورانى در حرم ایستاده، تحت الحنک را انداخته، نماز مى‌خواند و اشک مى‌ریزد و تضرّع مى‌کند.» حاج میرزا جواد آقاى تهرانى مى‌گفت: «من او را نشناخته، مجذوبش شدم و از بعضى پرسیدم این آقاى نورانى کیست؟ گفتند این آقا روح‌اللَّه خمینى است. » وقتى آقا روح‌اللَّه، در دوره جوانى، آن سرمایه و ذخیره را پدید مى‌آورند، آن وقت در سنّ هشتاد سالگى، امام و بنیانگذار حکومت جمهورى اسلامى مى‌شوند.

معمولاً پیرمردها، در زودتر از این سن بازنشسته مى‌شوند و حال اداره زندگى شخصى خودشان را هم ندارند؛ اما امام در آن سن، چنین بناى عظیم و توصیف ناپذیرى را به وجود آوردند و در مقابل دشمن، آن‌طور ایستادند که انسان از شجاعت و پایدارى ایشان در مقابل حوادث و مصائب، مبهوت مى‌ماند.

در همین قم، اوایل انقلاب، به مناسبتى ما خدمت ایشان رسیده بودیم. صحبتى شد و ایشان درباره سیّد احمد آقا مطلبى را فرمودند که درست و دقیق، یادم نیست. اما مضمون آن این بود که «اگر این احمد را بگیرند یا شکنجه کنند و یا بکشند، من در باطن قلبم هم متزلزل نخواهم شد. نه این‌که بخواهم خودم را نگهدارم؛ تظاهر و تصبّر کنم.» این، تعبیر ایشان بود. مفهوم «لا تحّرکه العواصف و قور عند الحزائز»، این است.

عزیزان من! وقتش حالاست. از این فضاى معنوى، مواریث و یادگارهاى معنوى‌اى که در این فضا انباشته است، استفاده کنید. مرحوم سیّد حسین رضوى، از همین آستان مقدّسه و از علماى اوایل قرن چهاردهم است که از حالاتش نقل مى‌کنند، مثلاً در قنوت نماز وتر، دعاى «ابى حمزه» را از ابتدا تا انتها مى‌خوانده است! چنین عابدان و زاهدانى رااین حوزه تربیت کرده است. من از بزرگان حوزه خواهش مى‌کنم، درس اخلاق و تهذیب را براى جوانان مستعد، روشن و نورانى - که در این حوزه فراوان هستند - جدّى بگیرند. پس، نکته اوّل مغتنم شمردن این فضا، جوانى، فراغت و نورانیّتى است که بحمداللَّه در شما وجود دارد، و این فرصتْ پایه همه چیز است.

بیانات در دیدار جمعی از روحانیون ۱۳۷۴/۰۹/۱۶


مطالب مرتبط:

+ نقشه راه

تفسیر نهج البلاغه | حب الدنیا رأس کل خطیئه

چهارشنبه, ۱۲ تیر ۱۳۹۲، ۱۲:۵۳ ق.ظ

 وبسایت گفتمان برتر


فرهنگ و تفکر سرمایه داری و دنیاپرستی ، سرمنشاء و علت العلل همه ی خطاها و بدی هاست.

غروب 5 شنبه 6 تیرماه 1392، همچون هفته های گذشته، مسجد مقبره ی مشهد میزبان هیئت جوانان مکتب الرضا علیه السلام و حجت الاسلام و المسلمین مهدی نخاولی بود.

در این جلسه که آخرین سخنرانی حضرت استاد در این هیئت قبل از تشرف به حج عمره بود، مباحثی همچون ضرورت نیروسازی برای انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه، مؤلفه های فرهنگ وحیانی، تأثیرات مخرب تفکر و فرهنگ سرمایه داری بر زندگی فردی و اجتماعی و... مطرح گردید.

اهم موضوعات مطروحه اینچنین بود:

  •        بهترین نعمت، نعمت هدایت است همراه با حکومت است.
  •        هدف گیری اسلام، تشکیل حکومت جهانی است.
  •        احیای فرهنگ وحی، هدف اصلی تشکیل حکومت اسلامی
  •      اعمال و رفتار، شاخص سنجش باورها
  •      فرهنگ را عوض کن، نظام براحتی عوض خواهد شد!
  •      ترویج فرهنگ سرمایه داری و تجمل گرایی باعث شد خداوند قارون را اعدام کند!
  •      تفکر و فرهنگ سرمایه داری ریشه ی همه ی خطاها است.

خلاصه ی متن بیانات و همچنین فایل صوتی این جلسه  در ادامه مطلب قابل دریافت میباشد.


   بعد از معرفی جلسه ی سیر و سلوک قرآنی، قصد داریم که یکی دیگر از جلسات اخلاقی معرفتی با رویکرد توحیدی سطح مشهد را خدمت اعزه ی گرامی معرفی کنیم.

مدتی است هیئت جوانان مکتب الرضا علیه السلام میزبان حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخـاولی است. هرهفته، غروب 5شنبه، محفل گرم بچه های مکتب الرضاعلیه السلام واقع در مسجد مقبره(نرسیده به 4 راه شهدا) فرصت مغتنمی است برای طلاب و دانشجویان مشهدی تا از بیانات حضرت استاد بهره برده و حرکت خویش را در راه رسیدن به خدا ترمیم و تقویت کنند. برداشت های عمیق و بی بدیل حضرت استاد از معارف ناب توحیدی قرآن و نهج البلاغه، همواره باعث گشوده شدن گره های قلبی و روحی و گسترده شدن افق های ذهنی شاگردان و ازجمله نگارنده بوده است .

از جمله ویژگی های برجسته مباحث جلسات هیئت مکتب الرضا علیه السلام اولا تبیین علمی گزاره های گفتمانی انقلاب اسلامی بر مبنای قرآن و نهج البلاغه  است، گزاره های همچون ساده زیستی، عدالت و... که معروف اما مهجوراند! هم در حوزه ی نظر و هم در حوزه ی عمل! گزاره هایی که بعد از گذشت 34 سال از انقلاب اسلامی ایران(که بر مبنای همین گزاره ها پایه ریزی شد) نه تنها در سطح عموم مردم فراگیر نشده که حتی در سطوح نخبگانی نیز غالبا تصور صحیحی نسبت به آنها وجود ندارد! و مع الاسف چه خیال باطلی است انتظار تحقق آن در حوزه ی اجرا و عمل!

ثانیا بررسی و تبیین نقش طلاب و دانشجویان جوان انقلابی، که به تعبیر قرآن "انصار" دین خدایند، در زمینه های اجتماعی و همچنین ترسیم شاخصه های سرباز تراز انقلاب اسلامی از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه، الزامات نگرشی و رفتاری و سبک زندگی انصار حزب الله و در یک کلام آموزش عبودیت خدا در عرصه های فردی و اجتماعی و گره زدن عرفان عملی با زندگی اجتماعی و پیاده سازی معارف ناب توحیدی در عرصه های سیاسی و اجتماعی است، مسائلی که مورد تأکید رهبری معظم انقلاب است[1] اما متأسفانه در معدود! درس­های اخلاق این روزها مورد غفلت قرار میگیرد و کمتر به آن پرداخته میشود.

بنظر میرسد که رویکرد اجتماعی این جلسات در کنار رویکرد سلوک فردی جلسات مسجد المنتظر، بهترین فرصت را برای انصار دین خدا و جوانان انقلابی مشهدی فراهم آورده تا به فریاد "این عمار؟" و فرمان جهاد در جبهه ی جنگ نرم رهبری معظم انقلاب لبیک گفته و با خودسازی در بهترین دوران زندگانی خود، آینده ای درخشان را برای میهن عزیزمان در راه ایجاد تمدن نوین اسلامی رقم بزنند.

بی فایده نیست نقل این جمله از استاد عزیزمان، روزی در جمع طلاب مدرسه علمیه عباسقلی خان، در باب اهمیت شرکت طلاب و دانشجویان انقلابی در درس اخلاق می فرمودند(نقل به مضمون) : بعضی از مسئولین و رجال کنونی و سابق انقلاب اسلامی که از برترین شاگردان مرحوم امام خمینی رضوان الله تعالی علیه و همچنین از مؤثرین در نهضت بودند و در راه پیروزی انقلاب رنجها کشیدند و شکنجه ها شدند و هزینه ها پرداختند و در دوران رهبری امام و بعد از رحلت ایشان عَلَم انحراف و نفاق به دست گرفته و روبروی رهبری ایستادند همان کسانی بودند که هر روز پای درس اخلاق شخصیتی چون امام شرکت میکردند! نَفَس قدسی و رحمانی امام نیز نتوانست مانع انحراف آنان شود! و از آن بالاتر سابقه دارهای انقلاب و حکومت رسول اکرم صلی الله علیه و آله، شخصیت هایی چون طلحه و زبیر، که این سالها داستان سرنوشتشان بیشتر بر سر زبان ها افتاده، کسانی بودند که تحت تربیت رسول الله بودند و آخرالامر کارشان به جایی رسید که بر روی علی علیه السلام شمشیر کشیدند، با این اوصاف کار ما... !

إن شاءالله ازین پس، همانند جلسات سیر و سلوک قرآنی، صوت و خلاصه ی متن جلسات غروب پنجشنبه حضرت استاد نیز بر روی وبلاگ قرار خواهد گرفت. امیدوارم که اعزه ی گرامی ازین مطالب استفاده کافی و وافی را برده، این معارف ناب توحیدی را در زندگی فردی و اجتماعی خود بکار ببندند

خواهشمندیم مارا از انتقادات و پیشنهادات سازنده خود محروم نفرمایید.


لینک مرتبط: تفکر و فرهنگ سرمایه داری ریشه ی همه ی خطاها است+ دریافت فایل صوتی



[1] هدف باید «صراط اللَّه» باشد؛ «صراط اللَّه العزیز الحمید»(5)، «انّک على صراط مستقیم»(6)، «ادع الى سبیل ربّک»(7). هدف تمام پیامبران، کشاندن مردم به صراط مستقیم است و صراط مستقیم هم یعنى عبودیت؛ «و ان اعبدونى هذا صراط مستقیم»(8). باید مردم را به عبودیّت الهى که همان صراط مستقیم است، سوق دهید. البته این عبودیّت، در زمینه اخلاق، در زمینه عمل فردى و در زمینه عمل اجتماعى کاربرد دارد، که وقتى بحث عمل اجتماعى پیش آمد، آن‌وقت بحثهاى سیاسى، تحلیلهاى سیاسى - تبیین سیاسى - هم در حوزه کار شما قرار مى‌گیرد.
 اشتباه کسانى که در گذشته مسائل سیاسى را از تبلیغ کنار مى‌گذاشتند، در این بود که عبودیّت را به منطقه فردى منحصر مى‌کردند. آنها این‌جا را غلط مى‌فهمیدند و غلط عمل مى‌کردند. بله؛ هدف، کشاندن مردم به عبودیّت است؛ منتها عبودیّت منطقه وسیعى در زندگى انسان دارد و آن منطقه به عمل شخصى منحصر نیست. وقتى که عمل جامعه، عمل یک مجموعه عظیم انسانى و مردم یک کشور، عمل اقتصادى، عمل سیاسى و موضعگیریهاى سیاسى مشمول بحث عبودیّت شد، آن وقت دعوت شما هم مى‌تواند شامل این مسائل باشد و باید هم باشد؛ چاره‌اى ندارید.
 باید درس اخلاق بگویید، درس اخلاق سیاسى هم بگویید، درس اخلاق و معنویّت هم بگویید، تحلیل سیاسى هم بدهید، دشمن درونى را هم - که نفس امّاره یا شیطان رجیم است - معرفى کنید، دشمن اجتماعى را هم - که شیطان بزرگ یا شیطانهاى گوناگونند - معرفى کنید، ایادى و اذناب شیطان را هم معرفى کنید

سیر و سلوک قرآنی | شب قدر شب توبه نیست

جمعه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۱۲ ب.ظ

وبسایت گفتمان برتر

 

 متن و صوت جلسه ی سیر و سلوک قرآنی مورخ 30 خرداد 1392 با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین نخاولی بر روی وبلاگ قرار گرفت.

محورهای اصلی بحث :

    • شب قدر شب توبه نیست، شب اعطای هدایاست.
    • شرط بهره مندی از شبهای قدر و ورود به مهمانی، طهارت است.
    • توجه قلبی به خدا
    • بررسی علل ناپایداری توجه به خدا
    • چگونه بفهمیم عملمان برای خدا بوده است یا نه؟
    • نحوه ی محاسبه ی صحیح
    • چند سؤال برای خودارزیابی
    • رسالت جلسات مذهبی
    • بعد از پایان جلسه چه کنیم که حالمان حفظ شود؟
    • فهرست بحث محاسبه

متن کامل و فایل صوتی جلسه از ادامه ی مطلب قابل دریافت می باشد.


معرفی جلسات سیر و سلوک قرآنی

پنجشنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۱۷ ق.ظ

           

           


100 منزل تا معشوق...

    1

  انسان شناسی عرفانی

در نگاه عرفانی، انسان 10 لایه باطنی دارد، که این 10 لایه منطبق می شود بر 10 مرتبه از سلوک . یعنی سیر الی الله.100 منزل یا 1000 منزل یا سه هزار منزل، از خود، تا رها شدن از خود و رسیدن و وصول به خدا. چه کم و چه زیاد اینها منطبق می شود بر مراحل باطنی حرکت انسان و مراحل باطنی وجود انسان. 10 مرحله سیر الی الله،که هر مرحله 10 منزل دارد، و مجموعاً می شود 100 منزل.          

 گفتیم اینها یک امر اجمالی است، یعنی ممکن است یک نفر تا آخر عمر در یکی از این مراحل بماند، بستگی به استعدادش، همت و تلاشش دارد. یک نفر هم ممکن است چند مرحله را با هم طی کند. بستگی دارد که انسان چگونه وارد شود. بعضی ها با یک توبه مردانه چندین مرحله را با هم طی کردند. استاد ما ظاهراً این طور که در ذهنم است از آقای قاضی نقل می کردند که می فرمودند: اگر کسی توبه مردانه بکند تا آخر کارش درست حرکت می کند. علت شکستن ها، رفتن ها، بازیچه شدن های حرکت ها، این است که از همان اول گام درستی بر نداشتیم. و کسی که همت مردانه ای نکرده در رجوع به سمت خدا، اصلاً سالک نشده است. کسی که توبه درستی بکند سالک می شود. و گرنه می شود بازیچه. بعد هم خسارتهایی می بیند که غیر قابل جبران است، گاهی وقتها بعضی ها حالشان این طور است، می روند، می آیند. بعد فکر می کنند با این رفت و آمدها می شود به یک جایی رسید. یک روز گناه، یک روز توبه. کسی که حرکت می خواهد بکند بایددرست حرکت کند. و اگر درست حرکت کند ان شاءالله خداوند توفیق اش را هم می رساند.

 چون گاهی وقت ها آدم اول حرکتش، خصوصاً کسانی که متحول می شوند، اولش آتشی، تند و داغ هستند. خیلی حال خوبی دارند بعد کم کم می بینی آن حال رفت. این ها خیلی باید به فکر خودشان باشند. و شایع هم هست آنهایی که حالشان را حفظ می کنند یک درصد شاید باشند و اگر حفظ کنند می رسند.

 آمدند خدمت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) گفتند: آقا ما دو شخصیتی شده ایم. یک زمانی که در محضر شما هستیم حال خوشی داریم دلمان از دنیا کنده شده اگر کسی به ما بد و بیراه بگوید تو این وادی ها نییستیم که چنگ بزنیم به صورتش و با زن مان دعوا کنیم و او یکی چیزی بگوید. انگار کرامت نفس پیدا می کنیم، افق دیدمان از دنیا بالاتر می آید، علو طبع پیدا می کنیم باز می رویم این طرف و آن طرف و با زن و بچه، کوچه و بازار و مسائل مالی و این زیاد گرفت و دیگری کم گرفت و این یکی پول ما را نداد و باز همان می شویم که هستیم. آقا فرمودند: نفاق نیست (اما بی ثباتی است) اگر بر آن حال ثبات داشته باشید (آن هایی که متحول می شوند اگر بر حالشان ثبات داشته باشند) حضرت فرمودند: به عالم ملکوت راه پیدا می کند. برای همه ممکن است. اگر آدم حرکتی بکند و آن حالش را حفظ کند، مهم حفظش است. آن کسی که حرکتی می کند بعد حالش را از دست می دهد از همه بیشتر حسرت می خورد که آمدم و پا توی این رکاب گذاشتم و سوارش نشدم. می توانست این مرکب من را اوج دهد.

 مرحله اول یا قسم اول از مراحل ده گانه طبق این تقسیم، این تقسیم وحی منزل نیست یک تقسیم عمومی رایج است، اسمش را گذاشتند بدایت (درب ورودی).  ده قسمت دارد یعنی انسان تا یکی توفیق حاصل می شود می خواهد در را بکوبد و از آن چرت و خواب و غفلت بیدار شود اولی آن می شود یقظه یا بیداری که در مراحل قبلی توضیح دادیم که این اولین مرتبه ورود به کار است. یعد وقتی بیدار شد فهمید تا حالا تحت سلطه نفسش بوده تا حالا اسیر نفس بوده نه امیر نفس، اسیر شیطان بوده نه حاکم. بنابراین اعمال مخلوطی انجام داده، خوب و بد انجام داده، این جا توبه می کند.

 دومین منزل توبه. وقتی توبه کرد می بیند که با اینکه توبه کرده هنوز مخلوط دارد. بنابراین شروع می کند به محاسبه برای اینکه پاکسازی کند این منزل سوم. بعد از اینکه محاسبه کرد و حسنات بر سیئات چربید و موانع کم شد این جا انابه صورت می گیرد. انابه که کرد مرحله بعد تفکر است. تفکر که انجام داد به مقام تذکر و منزل تذکر می رسد. منزل تذکر را که طی کرد به مقام اعتصام می رسید. اعتصام به خدا. اعتصام که در خودش پدید آورد و در او ملکه شد به مرحله فرار به سمت خدا می رسد، از کیدشیطان و نفس و اینها. این منزل هم که ملکه شد مرحله ریاضت است و بعد از ریاضت سماع. سماع نه به آن معنای رقصی، بلکه سماع به معنای حرف شنوی. تازه از این به بعد می بیند چقدر حرف خداوند به جانش می نشیند. تا حالا قرآن می خواند تاثیری نمی گذاشت. حالا قرآن می خواند دل تکان می خورد. دوست ندارد قرآن را ببندد. این قسم بدایت یا آغاز کار.

 اگر این طی کرد و این ده مرحله را گذراند وارد قسم ابواب میشود. تازه این جا درهای سلوک می خواهد به رویش باز شود. چون مانع ها تا اکنون، این ده تا در مرحله نفس اماره بوده است. مانع زدایی، فرار کنیم از این موانع.

 حال میخواهد ده مرحله بعدی پیدا شود. ده منزل بعدی که منطبق بر آن مرحله مرحله دوم نفس است. چه می کند این جا، می خواهد حالا از علایق ببرد، میخواهد قوای نفس را اصلاح کند. گام اول حزن. همه این ها معنا دارد. منظور از حزن ممکن است آن چیزی که در ذهن شماست نباشد. بعد خوف، سوم اشتقاق یعنی آن حالت دلهره که دل می لرزد. چهارم خشوع، پنجم اخبات یعنی آن حالت نهایت تواضع در برابر خداوند. مثلاً الان اینجا یک فرش داریم و یک موکت داریم. فرش مستقیماً روی زمین نیست. وقتی جایی را می خواهند فرش کنند و آن جا مثلا خاک است اول یک چیز کم ارزش و کم قیمت و پستی می اندازد مثلاً یک حصیر می اندازند.که اگر خاکی و کثیف شود به آن خبیت گویند. اینحالت را در مقابل خداوند پیدا می کند. ششم زهد. هفتم ورع. هشتم تبتل؛ یعنی انقطاع (تبتل الیه تبتیلاً) از همه چیز منقطع شو فقط جهتت من باشم. نهم رجا. دهم رغبت. اینها درهای حرکت است. اینها را وقتی باز کرد از در ورودی داخل شده است.

 بعد وارد قسم معاملات می شود. معامله یعنی تعامل با خداوند. چگونه باید با خداوند رفتار کنیم.که به این ترتیب است. اول رعایت، اعمالش را رعایت کند تا به آن حالت اطمینان نفس برسد. این ها در مرحله نفس مطمئنه است. دوم مراقبه یعنی هم بداند خداوند مراقبش است و هم او مراقب خدا باشد. سوم حرمت، حق خداوند را ادا کند. چهارم اخلاص. پنجم تهذیب. ششم استقامت. هفتم توکل. هشتم تفویض ؛ واگذار کردن کامل. نهم ثقه واطمینان به خداوند است. دهم تسلیم که در تسلیم دیگر از اوباقی نمانده است. این سی مرحله که هنوز از مرحله نفس خارج نشده است.

 قسم اخلاق که اگر از این ده منزل بگذرد از نفس گذشته و به مرحله بعد می رود و این کم کم به سرحد عصمت می رسد. اول صبر. دوم رضا. سوم شکر. چهارم حیای از خداوند. پنجم صدق. ششم ایثار. هفتم رعایت خلق با خداوند و یا با خلق خدا. هشتم تواضع. نهم فتوت و جوانمردی. دهم انبساط.

 اگر این مراحل را گذراند از نفسش جدا می شود و تازه می رسیم به قسم اصول. اصل سلوک از این جا شروع می شود. تا حالا یک نفس بود و تا زمانی که انسان درگیر نفسش است انگار سلوک نکرده است. به همین خاطر این قسم را سلوک گویند. اصل سلوک از این جاست. بعضی عرفا، تا فردی به این مرحله نرسیده به اوسالک نمی گویند. بعضی می گویند سالک است چون در این راه گام برداشته است. این جا منازل نفس تمام می شود. برویم به مقام قلب که آن مرحله باطنی تر و عالی تر است. اول قصد؛ از این جا قصد و عزم سالک قصد جدی می شود تازه می فهمد عزم سلوک یعنی چه؟ این که بعضی اهل معرفت به بعضی مرحله های از سلوک که می رسیدند تازه اشک در آن ها پیدا می شد. مثل ابر بهار گریه می کردند. ده سال است که سالک هستند تازه انگار  فهمید قصد خدا داشتن یعنی چه؟ دوم عزم. سوم اراده؛ دست به کار شدن جدی. چهارم تأدب؛ با خدا ادب داشتن. پنجم یقین. ششم انس به خدا. هفتم ذکر قلبی. هشتم فقر؛ این فقر یک حال است یعنی به یک جایی سالک می رسد، چنان احساس نیاز به خدا می کند که گویی تمام وجود بدون خداوند نمی تواند نفس بکشد و این را حس می کند. ما این حس را الان نداریم. کدام یک از ما الان حس نیاز به خداوند را داریم. در ذهن مان می گوییم که همه مان به خداوند نیازمندیم. باید حس کند، ما الان اگر خداوند نباشد هیچ کدام نیستیم. باید حس کند مانند حس یک تصویر. اگر تصویر در آینه درک و شعور می داشت تمام وجودش چه بود؟ یک حس بیشتر نبود؛ اینکه چقدر من به صاحب تصویر محتاج هستم. چون من هیچ نیستم. ما الان احساس نیاز به خداوند نمی کنیم. مگر یک زمانی گرفتاری پیش بیاید و تازه گرفتاری اش هم لاینحل بشود و بگویند دکترها جواب کردند بعد می گویند خدایا مشکل راحل کن. آن جا احساس نیاز پیدا می شود. البته آن احساس نیاز به اندازه همان مشکل است نه اینکه تمام سراپای وجودش حس کند که یک نیاز بیشتر نیست؛ همه وجودش نیاز است. نهم غنا. دهم مراد.

 این پنجاه منزل. اگر کسی اینها را به سلامت طی کرد وارد قسم وادی ها می شود. این اصول بود. ریشه های سلوک. اگر این ها را کسی انجام داد و موفق شد وارد وادی های حرکت به سمت خداوند می شود که انوار خداوند از این جا می تابد. اول احسان؛ انسان خدا را می بیند و اگر خدا را ندید این حسی که خدا هر  لحظه او را می بیند با اوست برای چه پدید می آید؟ برای شدت قرب. شما وقتی به کسی نزدیک می شوید می بینید او را و اگر شما نبینید می فهمید که ا و شما را می بیند. دوم علم. سوم حکمت. چهارم بصیرت. پنجم فراست ؛ تیزبینی. ششم تعظیم و بزرگداشت حکم خدا. هفتم الهام. هشتم سکینه. نهم طمانینه. دهم همت که او را به سیر سریع تر می خواند. از این جا سیر سریع تر می شود.

 

قسم احوال: از اینجا حالاتی در درونش موج می زند و به جوشش می آید. مثلاً آدم یک کوتاهی کرده یک حال در درونش می جوشد. یا خطایی کرده و دلشوره دارد. از این به بعد این حال ها در درون سالک می جوشد نه اینکه بخواهد در خودش پیدا کند. اول محبت. دوم غیرت. سوم شوق. چهارم قلق؛ یعنی بیقراری. پنجم عطش. ششم وجد. هفتم دهشت؛ حالت کسی که صحنه ای دیده و از هیبت آن صحنه عقل از سرش پریده است. هشتم هیمان؛ شدت شوق. نهم برق. دهم ذوق و چشیدن. از این به بعد به مقام روح می رسیم و آن ولایت های دیگر. از اینجا ولی خدا می شود.

 قسم ولایات. اول لحظ. دوم وقت. سوم صفا. چهارم سرور. پنجم سر. ششم نفس؛ حالت غم و برطرف شدن آن ستر ها و حجاب ها. هفتم غربت؛ در هر دو دنیا سالک غریب می شود: محب الله فی الدنیا غریب. عاشق خدا در دنیا و آخرت غریب است. حالش طوری می شود که با خلق هست اما غریب است. هشتم غرق. نهم غیبت. دهم تمکن.

 از این جا که گذشت بر قسم حقایق می رسیم. یعنی از این به بعد شهود حقایق می کند. هستی، خدا، افعال خدا، اسماء و صفات خدا را شهود می کند. به حقیقت رسیده است. اول مکاشفه. دوم مشاهده. سوم معاینه. چهارم حیات؛ از اینجا تازه زنده می شود، حیات پیدا می کند به حیات حق. پنجم قبض؛ خدا او را قبض می کند. می گیرد به سمت خودش. ششم بسط. هفتم سکر، همان حالت مستی. هشتم صحو؛ هوشیاری. نهم اتصال به حقیقت و دهم انفصال از دوعالم.

 قسم نهایت. اول معرفت؛ این معرفت با معرفت ابتدایی فرق می کند. دوم فنا در ذات. سوم بقا به بقای الهی. چهارم تحقق به حق کردن. حق او را حق می کند؛ این جا سالک می شود حق. خودش حق می شود. در عین این که عبد است می شود حق. پنجم تلبیس. ششم وجود. هفتم تجرید. هشتم تفرید. نهم جمع. دهم توحید.


   2

لازمه ی حرکت صحیح در هر مسیر، شناخت صحیح اجزای حرکت است، شناخت مسیر، شناخت راکب و مَرکَب و... حرکت در مسیر الی الله نیز بدون شناخت صحیح از مسیر پیش رو، بدون شناخت صحیح از ویژگی ها و آفات و تهدیدها و فرصت ها و ... غیر ممکن است، چه بسیار نفوسی که در راه تهذیب نفس، از سر شوق و ذوق فطری و بدون شناخت دقیق و براساس تجربیات شخصی و یا توصیه ی نا اهلان دست به انجام کارهایی زده اند که موجبات هلاکت آنها را فراهم آورده. ریاضت های فوق حد توان و بعضا غیر شرعی، اذکار توحیدی سنگین و ... ازجمله رفتارهایی است که غالبا افراد بخاطر عدم شناخت مسیر و همچنین تصورات غلط دچار آن میشوند.

همچنین طی این مسیر بدون راهنمایی و حمایت استاد قابلی که خود طی مسیر کرده باشد و مشکلات و خطرات پیش پای سالک را لمس کرده و بتواند دست او را گرفته و پله پله او را رشد دهد، غیر ممکن است.

ذیل توجهات و عنایات ولی نعمتمان حضرت علی ابن موسی الرضا علیه آلاف تحیه والثناء و از برکت وجود اولیاء خدا، سالهاست که سلسله جلساتی با عنوان سیر و سلوک قرآنی با موضوع بررسی صد منزل سیر و سلوک با تدریس حضرت حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهدی نخاولی در شهر مشهد برگزار می­شود.

مدتی است که دور جدید این جلسات، که با استقبال فوق العاده طلاب و دانشجویان مشهدی و همچنین اصحاب حق و حقیقت و رهروان مسیر الهی و تشنگان معارف ناب توحیدی مواجه شده است، پنج شنبه ها پس از نماز مغرب و عشاء در مسجد المنتظر واقع در خیابان شهید صادقی (سازمان آب)، بین شهید صادقی 21 و 23، برگزار می گردد.

بعد از مبحث یغظه (اولین منزل) و مبحث توبه (دومین منزل) که حدودا از سال 86 شروع شده و در انتهای سال 91 به پایان رسیده بود، در ابتدای سال شمسی جدید، مبحث محاسبه (سومین منزل) شروع و تا به امروز 2 جلسه راجع به آن بحث شده است.

إن شاءالله ازین پس فایل صوتی جلسات همراه با نکات محوری بحث بر روی وبلاگ قرار خواهد گرفت.

هم اکنون میتوانید فایل صوتی 2 جلسه ی گذشته را از لینک های زیر دریافت نمایید.

جلسه اول با موضوع

 "تعریف محاسبه"

در تاریخ 9 خرداد 1392

دریافت فایل صوتی با حجم 8.5 مگابایت

*****

جلسه دوم با موضوع

 " تبیین معنای لغوی محاسبه و تعریف قوای ادراکی"

در تاریخ 23 خرداد 1392

دریافت فایل صوتی با حجم 11 مگابایت


پ . ن 1: اعزه ی گرامی میتوانند با ارسال نام و نام خانوادگی خود به شماره  30006900696969 از زمان و مکان جلسات مطلع شوند

پ . ن 2: برای تهیه سی دی جلسات گذشته با شماره 09159102063 آقای جباری تماس بگیرید.


معرفی حجت الاسلام و المسلمین دکتر نخاولی

چهارشنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۹۲، ۰۵:۴۶ ق.ظ

   وبسایت گفتمان برتر


   فَسْئَلُوا اهْلَ الذِّکْرِ...
    1    

    یکی از کلیدی ترین و مهم ترین ملزومات سلوک درمسیر کسب علم و معرفت، طبق تعالیم بزرگان این طریق، وجود  استاد برای هدایت و راهنمایی و دستگیری است. در منقولات و مکتوبات کُمّلین از اولیاء خدا تأکیدات فراوانی بر وجوب وجود استاد و لزوم تربیت تحت نظر ایشان شده است، مرحوم آیت الحق و العرفان حاج سید علی آقای قاضی افاض الله من برکات تربته به فرزندشان سید مهدی توصیه نموده بود که : « کسی که می خواهد در راه حق طیّ طریق کند، اگر نیمی از عمرش را برای یافتن استاد سپری کند، ارزش دارد و کسی که به استاد رسید، نصف راه را طی کرده است؛ البته استادِ بصیری که از هوای نفسانی بیرون آمده و به معرفت الهی رسیده باشد.»

مرحوم علامه آیت الله حسینی طهرانی در شرح کتاب شریف "رساله ی سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم" در پاورقی شماره 97، صفحه ی 123 می­فرمایند :« لزوم‌ رجوع‌ جاهل‌ به‌ عالم‌ در تمام‌ موارد نیازمندیها در سه‌ مرحلۀ از احکام‌ « فطری‌ عقلی‌ و شرعی‌» ثابت‌ و مقرّر است‌. عقلای‌ عالم‌ بر آن‌ اتفاق‌ دارند و آیۀ مبارکۀ قرآن‌ کریم‌: فَأسْئَلُوا أهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنتُم‌ لَا تَعْلمونَ (سورۀ نحل‌ آیۀ 43 و سورۀ انبیاء آیۀ 7) بر آن‌ دلالت‌ دارد و صریح‌تر از این‌ در مورد تربیت‌ و هدایت‌ در صراط‌ مستقیم‌ قول‌ حضرت‌ ابراهیم‌ علیه‌ السّلام‌ به‌ آزر است‌: یَا أَبَتِ قَدْ جَاءَنی‌ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِکَ فَاتَّبِعْنِی‌ أهْدِکَ صِراطًا سَوِیًّا (سورۀ 19 مریم‌ آیۀ 43) چون‌ صریحاً می‌فرماید: ای‌ پدر چون‌ علمی‌ برای‌ من‌ حاصل‌ شده‌ است‌ که‌ به‌ تو نرسیده‌ است‌ پس‌ باید از من‌ پیروی‌ کنی‌ تا تو را بر راه‌ هموار رهبری‌ کنم‌.»

     2 

    یکی از شخصیت هایی که در سال های اخیر بواسطه ی تسلط بی نظیرش بر قرآن و همچنین برداشت های ناب و عمیق عرفانی و سلوکی از آیات و روایات و نیز نظریات اجتهادی در تفسیر قرآن کریم، در حوزه ی علمیه ی مشهد و همچنین جامعه ی دانشگاهی و مجامع فرهنگی اجتماعی مورد توجه بسیاری از نخبگان و فضلا و اساتید قرار گرفته است، روحانی جوان، مؤدب، گشاده رو و فوق العاده آرام و متواضعی است که عمده ی فعالیت های خود را در سال­های اخیر متمرکز بر امر تحقیق و پژوهش و همچنین تربیت و راهنمایی نفوس کرده است.

دانشمند فرزانه جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخاولی، مدیر مؤسسه راه حق، مفسر، محقق و پژوهشگر علوم قرآنی است که علیرغم دارا بودن سن کم، نظریات اجتهادی و نوع نگاه خاص به مفاهیم قرآنی، ایشان را در بین مدعیان این فن برجسته کرده است.

حجت الاسلام و المسلمین نخاولی

«حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخاولی»

ولایت پذیری واقعی و فهم سیاسی عمیق و حضور بموقع و ایفای نقش مؤثر در عرصه های مختلف سیاسی اجتماعی بخصوص بزنگاه هایی نظیر فتنه ی 88 ، اهانت به قرآن کریم و ... وی را تبدیل به مرجعی مورد اعتماد برای طلاب و دانشجویان مشهدی کرده است.

طلاب و دانشجویان حزب اللهی مشهد از درس اخلاق 5 شنبه شب های ایشان و همچنین سمینارها و همایشها و جلسات مختلف سطح شهر که با موضوعات متنوعی از جمله سیر و سلوک قرآنی، طب قرآنی، ازدواج و خانواده قرآنی و ... برگزار میشود، بهره مند میشوند.

در ادامه بخشی از زندگینامه ی این دانشمند انقلابی که توسط سایت رسمی مؤسسه راه حق منتشر شده است را باهم مرور میکنیم:

 

 مختصری بر زندگی حجت الاسلام والمسلمین آقای دکتر مهدی نخاولی

ایشان در تاریخ دهم شهریور سال 1353 هجری شمسی مصادف با 14 شعبان المعظم در شهر مشهد و در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشودند. تحصیلات خود را در مقاطع تحصیلی ابتدایی و راهنمایی به انجام رسانیدند و با توجه به عشق و علاقه ی وافر به فراگیری قرآن و معارف الهی و علوم اسلامی به طور جدی و از شروع دوره تحصیلی راهنمایی با شرکت در جلسات مختلف قرآن به فراگیری علوم تجوید، قرائت و حفظ قرآن پرداختند و همزمان جلسه ای را با دیگر هم دوره ای های خود تاسیس کردند، در سال سوم راهنمایی، والدین خود را از دست دادند و نزد دو برادر خود به زندگی ادامه دادند. با شروع مقطع متوسطه و ادامه تحصیل در رشته ریاضی از محضر اساتید مختلف خصوص علوم قرآن و معارف بهره جستند و خود نیز به مطالعات مستمر در این مسیر ادامه دادند. در سال 1372 در رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران و در شهر ساری مشغول به تحصیلات عالیه شدند. مدتی بود که برای فراگیری علوم معرفتی و رسیدن به کمالات عالیه توحیدی به دنبال استاد بودند تا اینکه بالاخره در ماه مبارک رمضان سال 1374 در شهر ساری، لطف الهی شامل حالشان گشت و  با مرحوم استاد ایه الله مهدوی رحمة الله علیه آشنا شدند و چون ایشان در آن زمان به جهت مسافرت از قم به ساری آمده بودند، تمام ماه مبارک را در خدمت ایشان بودند و همین اتفاق تبدیل به نقطه ی عطفی در زندگی ایشان گردید.

پس از عزیمت مرحوم ایه الله مهدوی رحمة الله علیه به قم، هرگاه که فراغتی از تحصیلات علوم طب حاصل می شد فرصت را مغتنم شمرده و به قم مسافرت می کردند (حتی برای 1 یا 2 روز)

مدتی در محضر استاد تلمذ نموده و با اخلاق و عرفان عملی به معنی واقعی کلمه آشنا شدند و همزمان با ادامه تحصیل در رشته ی پزشکی، از علوم حوزوی بهره جستند و از درس معارف اساتید قم من جمله حضرت آیت الله ممدوحی حفظه الله به حد امکان بهره مند شدند. (و بیش تر از محضر اساتیدی که عرفان و معارف اسلامی را تدریس می کردند)

در سال 81 در رشته پزشکی از شهر ساری فارغ التحصیل و در سال 82 مشغول خدمت سربازی شدند و در درمانگاه پادگان 04 بیرجند به طبابت مشغول شدند و همزمان بعد ازظهرها دردو مدرسه علمیه بیرجند (مدارس معصومیه و رضویه) به تدریس منطق و فلسفه و فقه و اصول فقه و نیز نهج البلاغه پرداختند.

پس از اتمام خدمت سربازی و عزیمت به مشهد، رسماً به عنوان طلبه ی علوم دینی وارد حوزه شده و همزمان با تدریس، از درس خارج اساتیدی چون حضرات آیات اشرفی شاهرودی و مرتضوی حفظهما الله بهره مند شدند.

ایشان علاوه بر مطالعات تخصصی مستمر در حوزه ی علوم اسلامی و موضوعات علوم قرآنی، فلسفه وکلام، عرفان نظری و عرفان عملی، طب سنتی، فرق و ادیان و ... و عضویت در هیئت علمی موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، به تدریس در دانشگاه رضوی و حوزه علمیه مشهد مشغول بوده و همچنین برگزاری دوره های مختلف کارگاهی برای اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها، مسئولین ارشد قوای مجریه و مقننه و همچنین مسئولین دستگاه های امنیتی را در کارنامه ی علمی خود به ثبت رسانده اند.

     3

مقدمه ی نسبتا طولانی بالا، شرح مختصری بود از زندگی شخصیتی عظیم و استادی دلسوز و مهربان، کسی که نقش بسیار مؤثری در تحول نفوس و پیدا کردن مسیر حق و حرکت در طریق الی الله جمع کثیری از طلاب و دانشجویان مشهدی ایفا کرده است، نگارنده توفیق آشنایی و شاگردی ایشان را از حدود سال 86 دارد، اگرچه متأسفانه خود، به سبب غفلت های مداوم و غلبه ی نفس بهره ی چندانی نبرده ام، اما به کرّات شاهد تحولات عظیم انفسی و باز شدن گره های ذهنی و قلبی بسیاری از دوستان و آشنایان و اطرافیان بوده است. بارها و بارها در خلال مباحث عرفانی مطروحه توسط حضرت استاد در جلسات شب های جمعه مشاهده نموده ایم که مستمعین به جهت تأثر شدید، بدون توجه به اطراف با صدای بلند گریه میکردند! چیزی که نظیر آنرا فقط در لابلای خاطرات تلامذه بزرگان اهل سلوک و عرفان دیده ایم و در جلسات رایج این روزها کمتر دیده ایم که مستمعین از سر معرفت (و نه تحریک عواطف) متأثر شده و اشک بریزند. مکرر پاسخ مشکلات خویش را در راهنمایی های دقیق ایشان یافته ایم، بسیار پیش آمده که فردی را برای حل مشکلش به محضر استاد ارجاع داده ایم و پس از گرفتن پاسخ ارتباط خود را حفظ کرده و اکنون به نیرویی فعال در مجموعه تبدیل شده است.

صحبت، پیرامون استاد عزیزمان فراوان است که اگر شائبه ی عدم رضایت ایشان نبود بی درنگ بیان میشد.

از مهم ترین برنامه هایی که إن شاءالله در این وبلاگ پیگیری خواهد شد، بازنشر بیانات و اطلاع رسانی جلسات این استاد فرزانه و اندیشمند جوان است، امید است که اعزه ی گرامی با پیگیری مباحث کلید حل مشکلات خود و همچنین سرنخ گمشده های خود در این عالم را بیابند، إن شاءالله.

لازم به ذکر است برنامه ی ثابت سخنرانی استاد ارجمندمان بدین ترتیب است:

سخنرانی با موضوع سیر و سلوک قرآنی، روزهای 5 شنبه بعد از اذان مغرب، مسجد المنتظر واقع در خیابان شهید صادقی (بلوار سازمان آب) روبروی روزنامه خراسان

هم اکنون سیر بحث پیرامون منزل سوم سیر و سلوک یعنی منزل محاسبه است که تاکنون 2 جلسه پیرامون آن گفتگو شده است. صوت  جلسات پیشین به زودی بر روی وبلاگ قرار خواهد گرفت.


برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون جلسات و برنامه های حضرت استاد میتوانید با شماره ی 09157029356 تماس بگیرید.